Wejście Polski do Unii Europejskiej zmieniło wiele w kwestiach prowadzenia biznesu. Przede wszystkim o wiele łatwiejsze stały się import i eksport, a także otwieranie zagranicznych filii polskich przedsiębiorstw czy zakładanie za granicą zupełnie nowych przedsięwzięć. Wszystkie te elementy sprawiają, że Polacy coraz chętniej otwierają własne biznesy na terytorium Unii Europejskiej, lecz niekoniecznie w Polsce.
Jako obywatele Unii mamy prawo otworzyć własną działalność gospodarczą na terenie każdego kraju Wspólnoty, a także na terytorium Norwegii, Liechtensteinu oraz Islandii. Także otworzenie zamiejscowego oddziału przedsiębiorstwa w innym kraju, podczas gdy firma jest już zarejestrowana w jednym z krajów członkowskich UE wiąże się z mniejszymi formalnościami, niż ma to miejsce w przypadku firm spoza krajów członkowskich.
Ponadto Unia Europejska dąży do wprowadzania jednolitych standardów rejestracyjnych dla firm. Standardy te obejmują możliwość założenia firmy w przeciągu maksymalnie 3 dni roboczych, możliwość założenia jej poprzez internet, nawet jeśli założenia dokonuje się w innym kraju UE, koszt założenia firmy nie powinien przekraczać 100 euro. A wszystkie formalności powinny być możliwe do załatwienia za pośrednictwem jednego organu administracyjnego.
Choć te kwestie Unia reguluje i zaleca, aby standardy owe były stosowane we wszystkich krajach, to jednak należy pamiętać, że prawo dotyczące rejestracji i funkcjonowania firmy w danym kraju jest zawsze właściwe dla danego kraju. Dlatego zamierzając rozpocząć działalność w konkretnym państwie należy zapoznać się z jego prawodawstwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, można także skorzystać ze wsparcia pośredników, takich jak – http://biuroksiegowewhiszpanii.pl/%EF%BB%BFzalozenie-dzialalnosci-w-hiszpanii/.
Warto jednocześnie wiedzieć, że formy prawne firm w poszczególnych krajach także się od siebie różnią, w niektórych krajach istnieje o wiele mniej form prawnych niż w Polsce, a w innych istnieją dodatkowe, przykładem może być tutaj działalność jako Freelancer, która w niektórych krajach funkcjonuje jako oddzielna forma prawna, a której polskie prawo nie przewiduje.
Jak widać obecność Polski w strukturach Unijnych ułatwia wiele kwestii związanych nie tylko z prowadzeniem, ale także z rozpoczęciem własnego biznesu, co jest o wiele łatwiejsze dla obywateli państw członkowskich UE, w których gronie Polska znajduje się od 2004 r.
